CHOINKA

Kto nie lubi choinki?

Czy święta byłyby tak samo wspaniałe bez tego drzewka iglastego, które rozświetlała dom swoim blaskiem i ciepłem? Skąd pochodzi tradycja stawiania choinki? Otóż choinki stojące w naszych domach mają prastarą tradycję. Znane są dwie legendy: o św. Bonifacym i o niedźwiedziu.

Choinka w legendzie o świętym Bonifacym

Święty Bonifacy był mnichem. Nawracał niemieckich pogan. Pewnego dnia ściął wielki dąb, który dla tamtejszych ludów był drzewem o cudownych właściwościach. Gdy dąb spadł na ziemię, zniszczył wszystkie drzewa i inne rośliny wokół. Została tylko mała choineczka. Święty Bonifacy zauważył, że ta choineczka jest silniejsza od dębu, a poza tym jest wiecznie zielona. Wskazując na nią, Święty powiedział:

To małe drzewko, małe dziecko lasu, będzie dziś wieczorem waszym świętym drzewem. To drzewko pokoju jest znakiem niekończącego się życia, ponieważ jego igły są zawsze zielone. Zobaczcie, jak skierowane jest ku górze, ku niebu. Niech będzie nazywane drzewkiem Dzieciątka Jezus. Nie gromadźmy się przy nim w dzikim lesie, ale w naszych własnych domach. Tam nie będzie on świadkiem złych czynów, lecz będzie świadczył o miłości i dobrych uczynkach”.

Legenda o niedźwiedziu

Według tej legendy to niedźwiedź odkrył choinkę. Gdy zwierzęta wyruszyły do żłóbka, by przywitać maleńkiego Jezusa i Jego rodzinę, każde przygotowało podarunek dla Chrystusa. Tylko niedźwiedź nie miał nic. Było mu wstyd. I dlatego po drodze do stajenki wyrwał choinkę. W drodze choinka zmokła, zrobiły się na niej sople, które mieniły się w słońcu i w księżycu. Świętej rodzinie tak spodobało się magiczne drzewko, że stało się symbolem świąt.
Rośliny, które zawsze są zielone, pozostają symbolem Bożego Narodzenia i przypominają nam o nadziei, pokoju i szczerym pragnieniu dobra.

Tak więc, gromadząc się wokół choinki w tym roku, podzielcie się jej świętym pochodzeniem ze swoimi bliskimi, aby nie tylko pokochali jej światła i kolory, ale także jej bogate katolickie dziedzictwo.

Każda ozdoba choinkowa to symbol

Teraz na świątecznym drzewku wieszamy bombki, ale przed laty były to także ciastka, czekoladki, owoce, kolorowe opłatki i słomiane łańcuchy. Każda ozdoba na choince miała inne znaczenie. Jabłuszka miały nam przypomnieć o rajskim owocu. Dzwoneczki zwiastowały dobre nowiny. Aniołki na choince chroniły dom przed złymi mocami. Gwiazda betlejemska naprowadzała zbłąkanych wędrowców na dobrą drogę. Łańcuchy miały dwojakie znaczenie. Stanowiły symbol zniewolenia ludzi grzechem jak kajdanami, a jednocześnie pokazywały, jak silne są więzi rodzinne.

Jest taki dzień w środku zimy pachnący barszczem, choinką
Wesołych świąt sobie życzymy karmiąc się szczęścia drobinką.

Nadzieja wchodzi w nasze progi, miłość otwiera ramiona
Dzień wszystkim nam drogi, radość smutek pokona.

Pierwsza gwiazdka zaświeci, życzliwość z uśmiechem się splata
W świat kolęda poleci, wiara do serca wkracza.

Przystańmy więc na chwilę, nadzieja niech przetrwa rok cały
Uśmiech króluje codziennie, a wiara niech kruszy skały!

Moi Drodzy: Uczniowie, Szanowni Rodzice, Pani Dyrektor, Nauczyciele, Pracownicy naszej Szkoły, życzę Wam, aby światło choinki– symbolu radości z narodzenia Jezusa,
oświetlało zawsze Wasze życie i pozwalało odnaleźć właściwą drogę w Nowym 2024 Roku

Pedagog szkolny: Anna Zaucha

Iza Jagoda srebrną medalistką Mistrzostw Gminy w szachach

17 grudnia 2023 roku w Domu Strażaka w Karwodrzy odbył się II Turniej o Puchar Dyrektora MOSiR. Były to zarazem Mistrzostwa Gminy juniorów – w 4 grupach wiekowych – oraz dorosłych. W zawodach wzięły udział 62 osoby – 51 juniorów oraz 11 osób dorosłych. Najwyższa frekwencja była w grupach najmłodszych: do 9 i 12 lat. W tych rocznikach grało ponad 40 dzieci!

W grupie wiekowej dziewcząt do 9 lat 2 miejsce i srebrny medal zdobyła nasza uczennica – Izabela Jagoda z klasy 3. Ogromne brawa dla Izy!

W grupie chłopców do 12 lat wystąpili: Tomasz Ryndak, Marcin Sowiżdżał i Nikodem Nalepka. Co prawda chłopcy nie zdobyli medalu, ale w bardzo wyrównanej grupie Tomek zajął 4 m-ce (a jeszcze przed ostatnią rundą był pierwszy…), zaś Marcin był piąty. Chłopcom też należą się gratulacje za bardzo dobry występ.

Warto odnotować, że złotą medalistką w grupie dziewcząt do 18 lat została nasza absolwentka Oliwia Sowiżdżał.

Gratulując naszym reprezentantom pragnę zachęcić innych naszych uczniów do gry nie tylko w turniejach szkolnych, ale do reprezentowania naszej szkoły i miejscowości na turniejach granych poza naszą szkołą. Pokażcie, ile dzieci w Burzynie potrafi grać w szachy!

Podsumowanie I etapu programu „Nie pal przy mnie proszę!”

W tym roku już po raz kolejny nasza szkoła przystąpiła do programu „ Nie pal przy mnie, proszę…”, którego organizatorem jest Główny Inspektorat Sanitarny oraz Państwowa Inspekcja Sanitarna.

Celem programu jest uwrażliwienie osób palących papierosy na negatywny wpływ dymu tytoniowego na ich zdrowie oraz osób przebywających w ich towarzystwie.

Z przyjemnością informujemy, że konkurs plastyczny dla uczniów klas I – III pt. „ Nie pal przy mnie, proszę” został rozstrzygnięty, a 15 grudnia nastąpiło uroczyste wręczenie dyplomów i nagród. Konkurs poprzedziły warsztaty profilaktyczne, które miały na celu: zmniejszenie narażenia dzieci na bierne palenie tytoniu, kształtowanie u dzieci postaw odpowiedzialności za własne zdrowie, uświadomienie dzieciom, że palenie tytoniu jest szkodliwe dla zdrowia, kształtowanie postawy asertywności.

Na konkurs wpłynęło 21 wspaniałych prac, a komisja konkursowa stanęła przed bardzo trudnym zadaniem. W związku z tym, każda praca została nagrodzona. Bardzo serdecznie dziękujemy i gratulujemy wszystkim, którzy wzięli udział w konkursie. Serdeczne podziękowania kierujemy również w stronę rodziców, którzy tak wspaniale wsparli swoje dzieci. Dziękujemy także wychowawcom, którzy nieustannie motywowali swoich uczniów. To kolejny dowód na to, że razem możemy wiele 🙂

Liczymy na to, że w przyszłym roku szkoła przystąpi do tego programu propagując zdrowy styl życia.

Dziękujemy Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych za fundusze na zakup nagród.

Dziękujemy p. Urszuli Bajorek za koordynację programem.

MIKOŁAJKI

Mikołajki to polska nazwa święta, które obchodzi się ku czci
 św. biskupa Mikołaja z Miry.

6 grudnia to czas, kiedy dzieci z niecierpliwością oczekują drobnych zabawek i słodyczy pod poduszkami, w skarpetach i butach. Miejsca pozostawienia prezentów świątecznych przez Mikołaja są różne, ale cel ten sam – uszczęśliwić małego człowieka.

Obyczaj wręczania dzieciom prezentów sięga średniowiecza, kiedy to szkoły mające za patrona Świętego Mikołaja udzielały zapomóg i stypendiów. Z upływem lat tradycja ta ewaluowała i przekształciła się w obdarowywanie upominkami dzieci i ich rodziny. Wzmianki o Świętym Mikołaju przynoszącym prezenty z okazji swojego święta znajdziemy w źródłach polskich, czeskich, austriackich, holenderskich, belgijskich i niemieckich.

W Polsce zwyczaj odwiedzania domów przez Mikołaja był znany już w XIX wieku. Przebrany Święty przychodził do domów razem z aniołem i diabłem, aby wręczyć grzecznym dzieciom słodycze, a niegrzecznym rózgi.

Obecnie obchodzimy Mikołajki 6 grudnia. Poprzedzone są wysyłaniem przez dzieci listu do św. Mikołaja, w którym deklarują, że były grzeczne i wypisują swoją listę życzeń prezentowych. W nocy z 5 na 6 grudnia Mikołaj zjawia się niezauważony i zostawia podarunki pod poduszką.

Mikołaj przychodzi do nas również z upominkami w Wigilię Bożego Narodzenia. Wciąż istnieją jednak regiony, gdzie prezentami w ten dzień obdarowuje Gwiazdka (Dolny Śląsk), Gwiazdor (Wielkopolska, Kaszuby i Kujawy), Dzieciątko Jezus (Śląsk), Aniołek lub Dziadek Mróz (Podlasie).

 „ Kiedy Mikołaj zjeżdża z nieba, przynosi ze sobą radość i miłość. Dziś życzę Wam, abyście odczuwali tę radość każdego dnia, a moja życzliwość była dla Was najpiękniejszym prezentem.”

Życzę również Wszystkim /tym Małym i Dużym/, aby Święty Mikołaj obdarował Was prezentami, jakich pragniecie.

Pedagog szkolny: Anna Zaucha

Andrzejki i Katarzynki

Imieniny Katarzyny, tzw. katarzynki (25 listopada) i Andrzeja, tzw. andrzejki (30 listopada) to ostatnia szansa na zabawę w okresie przedświątecznym. Jakie są tradycje, wróżby i skąd wzięły się te zabawy? Wróżby z wosku, ścieżka z butów, karteczki z imionami, czy przewidywanie przyszłości z fusów po kawie, obierane jabłko, kołki w płocie – z tego między innymi słyną te zabawy.

W wieczory poprzedzające oba te dni przepowiadane są najsłynniejsze wróżby. I tak w wigilię św. Katarzyny (24 XI) wróżą sobie kawalerowie, natomiast w przeddzień święta Andrzeja – (29 XI) – panny. A co w tym jest ciekawe, mimo, że te przepowiednie różnią się między sobą, to wróżby mają jeden cel: powiedzieć jak wyglądać będzie nasze dalsze życie.

Wróżby nie są dziś wyrocznią, której należy ślepo ufać i oczekiwać spełnienia lecz dobrą zabawą i okazją do wspólnych spotkań i radości.

Święty Andrzej Wam ukaże, 
co Wam los przyniesie w darze! 
Niech to będą rzeczy dobre
– wszystkie miłe i pogodne!

Zatem życzę Wszystkim dobrej zabawy.

Pedagog szkolny: Anna Zaucha