Archiwum kategorii: Pedagog

Zbliżają się ferie wiosenne a w czasie ich trwania będziemy przeżywać ważne wydarzenia: Triduum Paschalne, Wielkanoc, 19. Rocznicę śmierci Świętego Jana Pawła II, Światowy Dzień Autyzmu. Będzie to czas porządków i przygotowań do wielkich wydarzeń religijnych, które mają wielki wymiar duchowy. Podczas Triduum Paschalnego przeżywać będziemy mękę i śmierć Chrystusa, który umarł aby nas zbawić. Wielkanoc to tryumf życia nad śmiercią. Jej ważnym symbolem jest baranek, który dla chrześcijan oznacza odkupienie grzeszników i przezwyciężenie zła.  Przypomina nam o znaczeniu ofiary Jezusa na krzyżu i Jego triumfalnym zmartwychwstaniu.

Ważnym wydarzeniem będzie święcenie pokarmów, które będą spożywane podczas śniadania wielkanocnego. Pamiętajmy „aby w koszyczku nie zabrakło niczego: baranka cukrowego, zajączka wielkanocnego, jajeczka malowanego, boczku wędzonego, mazurka lukrowanego, chlebka pieczonego…”

2 kwietna będziemy przeżywać  19. rocznicę śmierci Jana Pawła II

Jan Paweł II zmarł w sobotę (to dzień maryjny, poza tym była to pierwsza sobota miesiąca i 13 sobota roku), 2 kwietnia 2005 r. (w wigilię Niedzieli Miłosierdzia Bożego) o godzinie 21:37, mając prawie 85 lat, 59 i pół roku kapłaństwa, 27 i prawie pół roku pontyfikatu.

 Jan Paweł II umierając z godnością pokazywał światu, że można cierpieć i być wiernym Bogu”.  To jest najpiękniejsza lekcja, jaką nam dał na koniec swojego życia. 

 W dniu 2 kwietnia obchodzimy też Światowy Dzień Świadomości Autyzmu, którego celem jest propagowanie wiedzy na temat autyzmu i budowanie wrażliwości społecznej.

Obchody Światowego Dnia Świadomości Autyzmu pozwalają na poznanie a jednocześnie  uwrażliwienie na problemy oraz potrzeby osób ze spektrum autyzmu. Jest to doskonała okazja dla nas wszystkich, by kształtować w sobie postawy tolerancji, otwartości i szacunku wobec drugiej osoby. A problemy osób z niepełnosprawnościami wynikają często z barier, które niepotrzebnie sami tworzymy bojąc się inności. Umiejętność otwierania się na to, co inne, zainteresowanie drugim człowiekiem i wsparcie, sprawiają, że osobom ze spektrum autyzmu łatwiej funkcjonować w społeczeństwie.

Z okazji Wielkanocy składam wszystkim Rodzicom, Uczniom oraz Pani Dyrektor, Nauczycielom i pozostałym pracownikom szkoły serdeczne życzenia:

Ogarnięci tą wielką tajemnicą Zmartwychwstania Chrystusa
życzę Wam wiele radości i dobra. Niech Ten, który powstał z grobu,
wzmocni wiarę, rozpali miłość, niech stanie się dla Was źródłem
pokoju, zrozumienia i szacunku.

Pedagog szkolny: Anna Zaucha

Kolorowe skarpetki to symbol solidaryzowania się z chorymi na Zespół Downa. Jako wyraz akceptacji, tolerancji, wrażliwości i szacunku uczniowie klas: 0 – III założą 21 marca /czwartek/, kolorowe skarpetki – „nie do pary”. Zakładając kolorową skarpetkę zwrócimy na siebie uwagę, a tym samym zwrócimy uwagę na problemy ludzi chorych na Zespół Downa.

W Światowym Dniu Osób z Zespołem Downa uczniowie pokażą, że różni ich tak niewiele- tylko jeden dodatkowy, niepasujący chromosom – tak jak dodatkowa, niepasująca skarpetka.

Światowy Dzień Zespołu Downa przypada na 21 dzień 3 miesiąca, ponieważ dodatkowy trzeci chromosom w 21 parze chromosomów w komórkach człowieka powoduje występowanie tej wady genetycznej.

 Celem podejmowanych działań jest zachęta do wyrażania naszej tolerancji, zrozumienia i wsparcia dla chorych na Zespół Downa  oraz  ich rodzin.   

Zachęcam wychowawców do  obejrzenia z uczniami prezentacji lub filmów dotyczących ludzi z  Zespołem Downa, które dostępne są w Internecie, aby uczniowie podnieśli swoją świadomości na temat życia i potrzeb osób posiadających tę wadę genetyczną.

Pedagog szkolny : Anna Zaucha

“Aby Babcia i Dziadziunio w zdrowiu długo żyli.
Aby uśmiech dla nas mieli w każdej wolnej chwili.”

Kto ci opowie o dawnych latach?
Tych lat naoczny świadek.
Jak kraj nasz rośnie, jak ludzie rosną
opowie ci Babcia i Dziadek.

Otworzy serce, kieszeń otworzy,
podsunie czekoladę.
Z twoich sukcesów zawsze się cieszy.
Kto? No wiadomo: Babcia i Dziadek.

A jak coś spsocisz, a jak naknocisz,
jak trzeba spytać o radę –
to kto za uszy wyciągnie z biedy?
Wiadomo – zawsze Babcia i Dziadek!

Więc wnuki proszą, żeby w kwiaciarniach
kwiatków nie chować pod ladę.
Babcia i Dziadek mają święto!
 Niech żyje Babcia i Dziadek!

Kontakt ze starszym człowiekiem ubogaca. Przyjaźń, partnerstwo czy dialog, jakie tworzą się na linii dzieci – dziadkowie mają zupełnie inny wymiar niż stosunki z pozostałymi członkami rodziny. To dziadkowie poszerzają przecież horyzont dziecka o przeszłość. Życiowe doświadczenia pozwalają im na wiele spraw patrzeć w zupełnie inny sposób, dzięki czemu są często bardziej obiektywni niż rodzice. Przekazywanie tradycji rodzinnych, rola wychowawcza, dawanie poczucia bezpieczeństwa, zaufanie i szacunek – to tylko niektóre wartości, jakie budują dziadkowie.

Po co więc dziadkom wnuki? Żeby pękać z dumy na szkolnych przedstawieniach? Żeby w tajemnicy przed rodzicami w kieszeniach przemycać czekoladki i cukierki? Żeby w magiczny sposób pobudzać wyobraźnię, opowiadać o czasach, kiedy mama i tata byli jeszcze mali? Żeby rozpieszczać, bawić się do upadłego i projektować najpiękniejsze kostiumy karnawałowe? Żeby gotować ulubione zupy i piec ciasta, które nigdzie tak dobrze nie smakują? Na pewno po to właśnie są.

Ale przede wszystkim dziadek i babcia są po to, żeby po prostu być obok – dawać wnukom poczucie bezpieczeństwa, miłości i ciągłego trwania. Po to, aby pokazywać prawdziwy wymiar człowieczeństwa, w którym ludzie starsi, dziadkowie pełnią jedyną w swoim rodzaju, bezcenną rolę.

Pedagog szkolny: Anna Zaucha

Kto nie lubi choinki?

Czy święta byłyby tak samo wspaniałe bez tego drzewka iglastego, które rozświetlała dom swoim blaskiem i ciepłem? Skąd pochodzi tradycja stawiania choinki? Otóż choinki stojące w naszych domach mają prastarą tradycję. Znane są dwie legendy: o św. Bonifacym i o niedźwiedziu.

Choinka w legendzie o świętym Bonifacym

Święty Bonifacy był mnichem. Nawracał niemieckich pogan. Pewnego dnia ściął wielki dąb, który dla tamtejszych ludów był drzewem o cudownych właściwościach. Gdy dąb spadł na ziemię, zniszczył wszystkie drzewa i inne rośliny wokół. Została tylko mała choineczka. Święty Bonifacy zauważył, że ta choineczka jest silniejsza od dębu, a poza tym jest wiecznie zielona. Wskazując na nią, Święty powiedział:

„To małe drzewko, małe dziecko lasu, będzie dziś wieczorem waszym świętym drzewem. To drzewko pokoju jest znakiem niekończącego się życia, ponieważ jego igły są zawsze zielone. Zobaczcie, jak skierowane jest ku górze, ku niebu. Niech będzie nazywane drzewkiem Dzieciątka Jezus. Nie gromadźmy się przy nim w dzikim lesie, ale w naszych własnych domach. Tam nie będzie on świadkiem złych czynów, lecz będzie świadczył o miłości i dobrych uczynkach”.

Legenda o niedźwiedziu

Według tej legendy to niedźwiedź odkrył choinkę. Gdy zwierzęta wyruszyły do żłóbka, by przywitać maleńkiego Jezusa i Jego rodzinę, każde przygotowało podarunek dla Chrystusa. Tylko niedźwiedź nie miał nic. Było mu wstyd. I dlatego po drodze do stajenki wyrwał choinkę. W drodze choinka zmokła, zrobiły się na niej sople, które mieniły się w słońcu i w księżycu. Świętej rodzinie tak spodobało się magiczne drzewko, że stało się symbolem świąt.
Rośliny, które zawsze są zielone, pozostają symbolem Bożego Narodzenia i przypominają nam o nadziei, pokoju i szczerym pragnieniu dobra.

Tak więc, gromadząc się wokół choinki w tym roku, podzielcie się jej świętym pochodzeniem ze swoimi bliskimi, aby nie tylko pokochali jej światła i kolory, ale także jej bogate katolickie dziedzictwo.

Każda ozdoba choinkowa to symbol

Teraz na świątecznym drzewku wieszamy bombki, ale przed laty były to także ciastka, czekoladki, owoce, kolorowe opłatki i słomiane łańcuchy. Każda ozdoba na choince miała inne znaczenie. Jabłuszka miały nam przypomnieć o rajskim owocu. Dzwoneczki zwiastowały dobre nowiny. Aniołki na choince chroniły dom przed złymi mocami. Gwiazda betlejemska naprowadzała zbłąkanych wędrowców na dobrą drogę. Łańcuchy miały dwojakie znaczenie. Stanowiły symbol zniewolenia ludzi grzechem jak kajdanami, a jednocześnie pokazywały, jak silne są więzi rodzinne.

Jest taki dzień w środku zimy pachnący barszczem, choinką
Wesołych świąt sobie życzymy karmiąc się szczęścia drobinką.

Nadzieja wchodzi w nasze progi, miłość otwiera ramiona
Dzień wszystkim nam drogi, radość smutek pokona.

Pierwsza gwiazdka zaświeci, życzliwość z uśmiechem się splata
W świat kolęda poleci, wiara do serca wkracza.

Przystańmy więc na chwilę, nadzieja niech przetrwa rok cały
Uśmiech króluje codziennie, a wiara niech kruszy skały!

Moi Drodzy: Uczniowie, Szanowni Rodzice, Pani Dyrektor, Nauczyciele, Pracownicy naszej Szkoły, życzę Wam, aby światło choinki– symbolu radości z narodzenia Jezusa,
oświetlało zawsze Wasze życie i pozwalało odnaleźć właściwą drogę w Nowym 2024 Roku

Pedagog szkolny: Anna Zaucha

„A jakby tak wstać nie lewą, a prawą nogą
i zacząć dzień nie od kawy, ale od uśmiechu i ciepłego słowa?

Powiedzianego, napisanego, podanego dalej?
A ponieważ świat pędzi w Internecie,
dlatego i my zachęcamy: podajcie dalej, oznaczcie znajomych,

 BĄDŹCIE ŻYCZLIWI!” 

Hasło Dnia Życzliwości i Pozdrowień w roku 2023 brzmi:
 „Wróćmy do życzliwości”.

Celem święta jest promowanie pozytywnych zachowań i pokazanie, że naszą szkołę otacza dobra energia. Ubierzmy się tego dnia na żółto.

Na świecie historia Dnia Życzliwości sięga 1973 roku. To wtedy dwaj Amerykanie poruszeni ówczesną wojną między Izraelem a Egiptem doprowadzili do ustanowienia World Hello Day – Światowego Dnia Życzliwości. Chcieli uświadomić ludziom, że pokój jest kruchym dobrem, o które trzeba się troszczyć, a zrozumienie, tolerancja i życzliwość mogą zmieniać świat.

Ich pomysł przyjął się, a święto rozprzestrzeniło się na 180 krajów. Wrocław był pierwszym miastem w Polsce, w którym zaczęto je obchodzić. 

Rok 2023 dobitnie przypomina nam, jak ważne są wartości promowane 21 listopada.

W obliczu wciąż trwającego konfliktu w Ukrainie i kolejnego w Izraelu widzimy, że gdy przestają się liczyć dobra wola i zrozumienie – świat idzie w złym kierunku. Musimy więc wrócić do źródła i odbudować życzliwość w kontaktach międzyludzkich.

Korzystając ze współczesnej technologii cyfrowej zachęcam wszystkich do przesyłania sobie wzajemnie wielu życzliwych słów.

Matka Teresa z Kalkuty mówiła: „Życzliwe słowa mogą być krótkie i łatwe do wymówienia, ale ich echa są naprawdę nieskończone”.

Życzę Wszystkim, abyście na co dzień dzielili się życzliwością, ale również na co dzień doświadczali jej od innych.  

Pedagog szkolny: Anna Zaucha